امروز قراره مدارکم رو برای استخدام به شرکتی که هفته پیش باهاشون مصاحبه داشتم، تحویل بدم. حس سکوت قبل از جنگ رو دارم. حدود 1 ماه میشه که تقریبا بیکار بودم و از فردا که میشه اولین روز کاریم باید کاملا خودم رو در کار غرق کنم، در حالی که نمی دونم تا چه اندازه براش آماده هستم و چقدر می تونم از عهده اش بر بیام.
تا اینجای کار که به نظر شرکت خوبی میاد، شرکت قبلی که با اینکه آشنا بودند اما در حالی که ازش پول طلبکار بودم و هنوز توی ورشکستگی بودند، سفته شخصی از من گرفتند و نسخه دوم قراردادم رو هم پیش خودشون نگه داشتند که نکنه یه وقت ازشون شکایت کنم و دعوی حق کنم؛ اما اینها به نسبت تاحالا خوب پیش رفتند.
نه سفته شخصی گرفتند و طرف خیالم رو راحت کرد که حتما توی قرارداد هم مشخصات سفته ذکر می شود و هم اینکه نسخه دوم رو به خودم هم تحویل می دهند، که یکجورایی امیدوار شدم بهشون، به اینکه اینا واقعا می خواهند کار کنند و دنبال اذیت کردن و این مسخره بازیها نیستند.
به ظاهر هم اونقدر مایه دار هستند که از عهده پرداخت حقوق ماهیانه بر بیایند. فکر می کنم پیشرفت خوبی در این شرکت رو تجربه کنم.
تا ببینیم خدا چی میخواد.
