حدودا دو ماه از عملی که 5 سال به تعویق می انداختمش میگذره...
تقریبا به روال عادی زندگیم برگشتم، رانندگی میکنم و کارهای شرکت هم از سر گرفتم منتها از خونه کار میکنم که زیاد ایده آل نیست و بازدهیم خیلی کم شده.
زانوم فعلا فقط بدرد راه رفتن میخوره و نمیتونم بدووم یا روش فشار بیارم و بخوام چیزی بلند کنم.
چیزی که نگرانم کرده کشیدگی رباط mcl هست که هنوز لقی زانو به طرفین رو حس میکنم و میترسم کار دستم بده یا خوب نشه و نتیجه انگار هیچی به هیچی!
حالا فردا باز هم باید برم پیش دکترم ببینم چی میگه.
یه موردی رو دوستم باهام هماهنگ کرد برای خاستگاری. متولد 73 بود. قرار شد زمانش رو باهام هماهنگ کنه. فرداش گفت محمد پرید! اینم هیچی... اونوقت پس فرداش فرستاده که فردا ساعت 4 بیا فلان جا برای صحبت! میگم کدوم صحبت مگه نگفتی کنسل شد؟ میگه نه این یکی دیگست! میگم عامو تو درباره یکی دیگه با من حرف میزنی بعد با یکی دیگه قرار میزاری؟
دیگه وقتی فهمیدم طرف متولد 70 هستم گفتم اختلاف سنیمون خیلی کم هست و بهتره یکم صبر کنم برای مورد دیگه ای که ببینم پیش میاد یا نه.
این روزا که همش توی خونه هستم بعد از کارهای شرکت شدیدا حس میکنم دارم میترکم! یعنی هیچ کاری نیست که بخوام انجام بدم و از انجامش احساس خوبی داشته باشم.! مرگ بر کرونا وایروس
