دلم چیزی رو خواست که عقلم نهی کرد... حالا صدای ضجه و ناله های دلم داره عذابم میده... در حالی که عقلم از دلم جدا نیست و دلم همون عقلمه... انگار عقلم هم داره درد میکشه، از توجیهاتی که میاره عذاب وجدان میگیره، انگار دل عقلم برای دلم میسوزه