توی یه گروهی عضو شدم که هر روز قراره یک نقاشی رو در حداکثر دو دقیقه بکشیم و بفرستیم. به مدت 30 روز.
هدف اینه که به نوی کمال طلبی بی حد و مرز خودمون رو به چالش بکشیم. پدر صاحب بچه رو در آورده. وقتی که با یه نفر صحبت کردم و گفت که طبیعیه و همینقدر که شناختمش یعنی خیلی جلو هستم، کمی خوشحال شدم و دست از منفی نگری و انرژی منفی برداشتم.
نقاشی رو میکشم که فقط کشیده باشم، یه چیز معمولی! اینبار فقط دارم روی نتیجه و عمل تمرکز میکنم نه کیفیت ایده آل. Just Do It میرم جلو.
پیش به سوی واکنش گرایی... .
