چقدر جالبه که تمام حس های بدی که به خودت داری و در لحظه هایی توسط امواج منفی احاطه شدی و خودخوری می کنی، با شروع یک کار خوب مثل ابر های بهاری شیراز که دیگه حوصله ادای بارونی بودن رو هم دیگه ندارند کنار میرند و یهو حس می کنی که حالت خوب شد.
گاهی اینطوری به خودم امید میدم و امیدوارانه جلو میرم که « لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ » (انشقاق 19).
قطعاً مراتب و حالات مختلفی را یکی پس از دیگری ( در مسیر زندگی دنیوی ) طی خواهید کرد و با اوضاع و احوال گوناگونی ( در آخرت ) روبرو خواهید شد . ( از قبیل : کودکی و جوانی و پیری ، سلامت و بیماری ، خوشی و ناخوشی ، زندگی و مرگ ، برزخ و رستاخیز و قیامت ، و . . . ) .
دمی خوشیم و دمی ناخوش
زندگیمون همینه دیگه