این فیلم عالی بود، کلا تجربه خوبی از فیلم های هندی که بر اساس واقعیت ساخته میشن دارم. موسیقی متن هم خیلی زیبا و بکر بود. کاملا مخاطب رو در متن داستان قرار میده.

قسمت اوج داستان فکر می کنم اونجا بود که پدر که با زحمت زیاد و تحمل سختی و حرف های مردم دختر اولش رو به لیگ حرفه ای کشتی رسونده بود توسط همون دختر در یک کشتی زمین زده میشه به علت پیری و دختر خودش رو برتر از پدر و تکنیک اون می دونه و رابطه شون سرد میشه، اما دختر دوم که در تلاش هست جا پای خواهرش بزاره در یک گفتگوی صمیمی، پدرش بهش میگه که تو هم به لیگ میری و مربی خوبی گیرت میاد و حسابی بهت می رسند و یکبار دیگه پدرت کهنه میشه! یک چیز رو فراموش نکن دخترم، اینکه چطور به اینجا رسیدی.

بقیه داستان رو نمی گم تا خودتون برید تماشا کنید.


پ.ن: دنگال یعنی کشتی محلی.

پ.ن: اصلا هم گریه نکردما :)

پ.ن: اگر کسی شماره دختر اولش رو داره برام توی خصوصی بفرسته :)