این آیه رو بخونید
Surah Abasa, Verse 34:
یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ
در آن روز که انسان از برادر خود می‌گریزد.
واقعا برام سواله که اون موقع دقیقا به چی خودمون مشغولیم که
از همه فرار می کنیم؟ اصلا مگر کاری هست که ما بخوایم انجام بدیم؟ مگر غیر
از اینه که بهرحال یا دارن از ما حساب می کشند که اونم کاری هست که اونا
فرشته ها انجام میدن و اینطور نیست که ما بخوایم بریم دنبال کاری.
یا حسابمون رو رسیدند که الان یا توی جهنم داریم عذاب میشیم یا توی بهشت داریم حال می کنیم دیگه.
دقیقا چه کاره دیگه ای می مونه که بخوایم انجام بدیم اون موقع که سرمون اونقدر باهاش شلوغ میشه که از همه فرار می کنیم!
چه خبره واقعا؟
خانم اشک
