خدایا چرا اینقدر زود یاس و ناامیدی منو میگیره، چرا زود بیخیال میشم... دهنم سرویس شد، تا بهم میگن بهت نمیدیم رومو میکنم اونور و میرم یه گوشه کز می کنم.
چرا من نمی جنگم خدا، اسمش چیه این؟ مناعت طبع یا چی ؟ آخه آدم که با یه نه پا پس نباید بکشه، اعصابم از خودم خورده...
یه بار ولی خوب نشونم دادید، گفتم دیگه امسال دیگه نمیرسم اربعین اما امسالم رسیدم ، اما من چقدر زود نا امید شدم، بعدشم چقدر خاک به سرم شد.
الان چی اما ؟ باز دارم پا جای قبل میزارم، زود نا امید میشم. میگم خدا نمیده، پس منم نخوام، فایده نداره خواستن من، بهرحال که نمیدن. سخته واسشون!