کتاب رازهایی درباره زنان رو از طاقچه خریدم و دارم مطالعه می کنم. حدود 20 درصدش رو تا الان خوندم و واقعا برام چالش بر انگیز بوده!
یعنی در واقع نمی تونم باور کنم که همچین چیزایی که میگه درسته، یا
حداقل این صحبت ها فقط درباره بعضی زنها که از لحاظ احساسی و عقلی کاملا
سالم هستند درسته و از نظر من 90 درصد افراد اینگونه نیستند و نمیشه این
بحث ها رو بسط داد به همه زنها!
آخه زنی که خودخواه هست رو چطوری میشه با این حرفها سنجید؟ زنی که مغرور یا زنی که ترسو هست چی؟
یعنی واقعا یک زن اینقدر میتونه به عشق فکر کنه؟! اینقدر دائما درگیرش
باشه؟ از نظر من اگر اینطور بود که دیگه نون مردا باید توی روغن باشه اما
خب می بینیم که نیست!
مطالعه ادامه دارد.
پ.ن: ممنون از غریبه بابت معرفی این کتاب خوب.
