یکی از قوانین مطرح شده توی کتاب 48 قانون قدرت، شناخت نقطه ضعف آدما و استفاده از اون هست.
فرمولی که برای اینکار ارائه می کنه نگاه کردن به تضاد در فرد هست.
رابرت گرین اشاره میکنه که معمولا خیلی از ضعف ها ریشه در بچگی دارند.
معمولا آدما از همون جایی که ضعف دارن، وقتی به اون نقطه فشار میاد نمیتونن عاقلانه رفتار کنند و رفتارشون یهو بچه گانه میشه!
گاهی هم نمایش خیلی زیاد چیزی، نشون از نبود همون چیز در فرد داره که سعی داره با وانمود کردن ضعفش رو پنهان کنه.
مثلا ترسویی که همیشه سینه اش رو سپر میکنه و جلو میره.
داشتم درباره خودم فکر می کردم، به اینکه من کجاها یهو بهم میریزم،
کجاها رفتارم بچه گانه میشه یا چه چیزایی هست که گاهی سعی می کنم پنهان
کنم.
یه چیزایی از خودم فهمیدم که واقعا ناامید کننده هست، در واقع، علت یکی از عمیقترین ضعف و ترسم رو که ریشه در بچگی ام داره فهمیدم.
فعلا آمادگی اینکه دربارش بنویسم رو ندارم... باید بیشتر فکر کنم...
_پ.ن: امروز یکی از بدترین روزای عمرم بود، شدیدا احساس ناامیدی می
کنم.یه جورایی از خدا هم بدم میاد. حس می کنم دارم بابت گناه نکرده مجازات
میشم.
